Thank to story morror










Thank to story morror
मुंबई येथून प्रकाशित होणाऱ्या माझे व्यासपीठ या मे 2023 च्या मासिक अंकात माझी “चाला ना येऊ फिरून” ही कविता प्रकाशित झाली. संपादकांचे खूप खूप आभार .
नजरेत तुझ्या ग
होता कुठला इशारा ।
साद देऊन गेला
मज हळूच तो वारा ।
Sanjay R.
मनात जे जे आहे
व्यक्त होते डोळ्यात ।
थेंब दोन त्या डोळ्यात
आणि हुंदका गळ्यात ।
Sanjay R.
मन हे हळवे किती
कधी होतात वेदना ।
कधी असते शांत
चाले जणू साधना ।
Sanjay R.
सजल्या आज वाटा
आकाशही नटले ।
सूर्य ढगाआड दडला
ग्रहण चंद्राचे सुटले ।
Sanjay R.
चार ओळींना असते
शब्दांची साथ ।
अवतरते भावना तिथे
घेऊन विचारांचा हात ।
Sanjay R.
चार ओळींची गाथा
त्यात मनातल्या व्यथा ।
व्यक्त होऊ मी कसे
नायक मीच स्वतः ।
Sanjay R.
वारा घेऊन वादळ आले
थेंब पाण्याचे गारा झाले ।
हलले डूलले थोडे बिथरले
झाडच ते कसे कोसळले ।
भिंती हलल्या छतही गेले
उघडे आकाश अश्रू हरपले ।
जिकडे तिकडे पाणी झाले ।
दुःखात सारे ओले ओले ।
Sanjay R.
डोक्यात विचारांचे जाळे
छळतात किती मनाला ।
सारे असते सोसायचे
सांगायचे कसे कुणाला ।
वाटे कधी काय करावे
दुःख आतले कसे सारावे ।
सोडून साऱ्या दुःखाच्या वाटा
वाटेत सुख तेच धरावे ।
Sanjay R.
सुंदर मनाची असते आई
करते लहान पणी गाई गाई ।
जगात असते रात्र सारी
तानुल्या रे ती तुझ्या पाई ।
कंटाळा का कधी केला तिने
मन तिचे रे तुझ्याच ठाई ।
ओठी तिच्या नव्हता शब्द
कधी बोलली का तुला नाही ।
मोठा तू रे झालास आता
आठव जरा ती तुझी आई ।
लोटू नकोस दूर असे तू
सांग कशाची पडली घाई ।
Sanjay R.
असावे एक सुंदर मन
गुंतून जावा क्षण क्षण ।
कधी घ्यावी उंच भरारी
यावे फिरून सारे गगन ।
आहे बघायचे सुंदर तारे
ठेवून उघडे दोन नयन ।
ढगावरती होऊन स्वार
आहे करायचे मज भ्रमण ।
Sanjay R.
मनातले कळणे
आहे किती कठीण ।
व्हायचे तेच घडते
नियती पुढे सारे क्षीण ।
हाताशी आलेला घास
जातो कधी निसटून ।
नकळत मिळते कधी
नशीब आणते ओढून ।
सारा नियतीचा खेळ
नशिबाची हवी साथ ।
असेच काही मिळत नाही
मेहनतीचाही हवा हात ।
Sanjay R.
चालते कुणाचे इथे
नियतीचा खेळ सारा ।
हसतो रडतो कुणी कसा
ठरवितो तोच वारा ।
Sanjay R.
माळला तू केसात गजरा
दरवळला सुगंध दूर ।
लागली चाहूल मोगाऱ्याची
आणि मन झाले आतुर ।
शोधू कुठे कसे तुजला
नेत्र माझे नाहीत चतुर ।
वारा हळूच सांगून गेला
मधुर किती तुझा ग सुर ।
आठवण आहे अजून ती
मन त्यातच असते चुर ।
सांगतो मी गुपित मनातले
भासते तूच मझी ग हूर ।
Sanjay R.
का असे तू छळतेस
सोड ना तुझी उदासी ।
हसून दे तू जरासे
जग सारे हे आभासी ।
दुःख मनातले सारे
मनातच तू असू दे ।
गालावर थोडे स्मित
तेच जगाला दिसू दे ।
आहेच कोण इथे सुखी
अंतरात सारेच दुःखी ।
हुंदका दाबून बोलतात
सांग यात काय चुकी ।
डोळ्यात असतील जरी
आसवांचे थेंब किती ।
गालावर कुठे ओघळतात
हीच जगण्याची रीती ।
Sanjay R.
कळेना मज काही
हे मन का उदास ।
वाटे भीती कशाची
पडे डोक्यावर घन ।
भार हटेना कशाचा
कठीण एकेक क्षण ।
सुन्न पडली काया
प्राण सुटेना पण ।
Sanjay R.
हसण्यास नको कारण
हीच जगण्याची मजा आहे ।
होऊ कशास मी उदास
जगतो म्हणून श्वास आहे ।
बघतो ते जीवन मी
जगणे ऐक ध्यास आहे ।
कुणास ठाऊक जीवनाचे
जीवन हे आभास आहे ।
Sanjay R.
श्रद्धेपाई होऊ नका अंध
बसेल मानगुटीवर भूत ।
पारखून निरखून बघा
आणि मगच जोडा सुत ।
Sanjay R.
रिमझिम बारिश
भिगे भीगे ये बाल
बहता हुवा पानी
भर दो सारे ताल
छिप गया सूरज
झुमने लगे बादल ।
बुंदे बारिशकी
सब कूछ ओझल ।
हीलती हुवी पत्तिया
डोले पेडका आचल ।
भिग गई ये धरा
निखरा रूप असल ।
Sanjay R.