नाते फक्त नसते ओळख
त्याहून असतो बरा काळोख ।
व्यवहार जसा असावा चोख
नात्यात तसेच नसावे टोक ।
राखून बोलणारे असतात फेक
नात्यात नेहमीच असावे नेक ।
मन किती अस्थिर घेते ते झोका
नात्यात कशास देता हो धोका ।
जुजबी ओळख उलथून फेका
नात्यात घ्यावा अंतरातून ठेका ।
Sanjay R.
बघतो आकाशात
लुकलुकता एक तारा ।
गालातच हसतो
वाटते करतो इशारा ।
हळूच अंगाशी
खेळे सळाळता वारा ।
झुलतो पदर कसा
छेडतो मनाच्या तारा ।
होई आभास जणू
झुळझुळ वाहे झरा ।
सरसर येतात सरी
चिंब भिजते धरा ।
Sanjay R.
जलते है #दीप लाखो यहा
फिरभी अंधेरा, रोशनी कहा ।
आओ मिलके #दीप एक जलाये
रोशन हो भारत, हम चाहे वहा ।
Sanjay R.
माझे प्रकाशित साहित्य :
(शॉपीजन प्रकाशन )
मनातली व्यथा स्वप्नातली गाथा – काव्य संग्रह
सांग… कोण मी कोण तू – काव्य संग्रह
चंद्रा – कथा संग्रह
नाचे मोर मनात – ई – काव्य संग्रह
राणी – ई – कथा संग्रह
काहीच कळेना – ई – काव्य संग्रह
दूर किती किनारा – ई – काव्य संग्रह
आसवांची कहाणी – ई – काव्य संग्रह
रंगो की भी क्या अदा
देख #गुलाबी होते फिदा ।
आखे जब हो निली निली
गाल #गुलाबी लगे सदा ।
Sanjay R.
माँ कैसे भूल जाऊ
मेरे लिये तेरा प्यार ।
मै तो हु बहेता पानी
और तू नदी की धार ।
सुके ना कभी
ना रुके तू कभी ।
बस सोचती हो लगे
नैय्या मेरी पार ।
माँ कैसे भूल जाऊ
मेरे लिये तेरा प्यार ।
Sanjay R.
https://shopizen.app.link/9uH5GqnzWmb
माझा काव्य संग्रह शॉपिज़न. इन वर हार्डकव्हर रूपात प्रकाशित करण्यात आला आहे. आपण शॉपिज़न एप किंवा वेबसाइटवर वरून ऑर्डर करू शकता
शॉपिज़न एप डाऊनलोड करण्यासाठी ह्या लिंकवर क्लिक करा
https://play.google.com/store/apps/details?id=com.shopizen
शॉपिज़न वेबसाइट
http://www.shopizen.in
नजरसे मिली जब नजर
नजरभी समझ न पाई ।
अब मिल गई नजर तो
है नजर कुछ शरमाई ।
Sanjay R.
सांग करणार किती छळ
मिळेल त्यातून मज बळ ।
विसरलो मी दुःख सारेच
करू मी कशास हळहळ ।
झाले मनही आता खंबीर
नाही पडणार कुठे वळ ।
बघणार नाही वळून मागे
विचार आहेत आता अढळ ।
Sanjay R.
भविष्यात घडेल काय
आयुष्यात जडेल काय ।
शोधतो हातावरच्या रेषा
त्यावर आहे लिहिले काय ।
जन्माला आलो मी जसा
सांग कसे मानू आभार माय ।
कर्तृत्व करण्या आहेत हात
यश तिथे जिथे पडतील पाय ।
Sanjay R.
माणसाच्यानात काय
ओळखणे महाकठीण ।
कधी जळता निखारा
होती कधी तो लिन ।
कळेना केव्हा करेल काय
विचारानेच येतो शीण ।
वाटे कधी जुनाट किती
कधी वाटे तोच तर नवीन ।
Sanjay R.
ओझे उपेक्षांचे पाठीवर
करतात घाव मनावर ।
अंतरात या जखमा किती
ओघळती आसवे गालावर ।
एकटाच मी भोगतो सारे
मिळेना उपाय जगण्यावर ।
बघतात का दुरूनच सारे
टाकतो नेऊन हसण्यावर ।
दुःखाला असे कोण सोबती
मग होतो सुखाचा वाटेकरी ।
Sanjay R.
बोलू नकोस काही
मज अपेक्षाही नाही ।
अक्षरात शोधतो मी
दिसते कुठे काही ।
भाव तोच मनात
डोळे वाट पाही ।
मन झाले अधीर
शोधतो दिशा दाही ।
पुरे एक इशारा
त्यातच सर्व काही ।
करू नकोस वेळ
अंतराची होते लाही ।
Sanjay R.
वाह रे वा कोरोना
तू आलास का परत ।
करमत नसेल ना तुला
माणसं का नाही मरत ।
कितिकांना घेऊन गेलास
पाणी डोळ्यात तू भरत ।
तरी दोन वेळा घेतली लस
पण कारे तूच नाही मरत ।
आप्त गेले पैसा गेला
अजूनही आहेत ते रडत ।
जगण्यासाठी बघ कसे ते
आहोत रे आम्ही लढत ।
मास्क लावला हातही धुतले
स्यानिटायझर आहोत मळत ।
कोणी म्हटलं येतो घरी तर
नको येऊस उत्तर देतो पळत ।
शाळा बुडली नोकरी गेली
संसार किती आहेत जळत ।
सोडणारे भाऊ पाठ आता
हे तुलाच कारे नाही कळत ।
सरकारचे तर नियम भारी
तरीही सारेच आहेत पाळत ।
चिंता लागली साऱ्यांनाच
असतो एकमेकास टाळत ।
देऊ नकोस रे दुःख आता
बसणार किती तू छळत ।
मनात या भीती किती
विचारही नाहीत ढळत ।
Sanjay R.
गंगा तू गं यमुनाही तू
सिंधू तूच सरस्वती ।
आई तू आणी माई तू
मायेचा तू सागर होती ।
कोण कुठले अनाथ सारे
साऱ्यांशी तू जोडली नाती ।
करून पोरके गेलीस तू
आठवणी उरल्या आता हाती ।
नव्या कल्पना नवी सुरुवात
वाटे जणू झाली प्रभात ।
मनासारखे घडते जेव्हा
पटापट चाले कसा हात ।
कुठे काही न पडे कमी
उत्साह असे भरभरून मनात ।
Sanjay R.
नववर्षाचा दिवस उजाडला
झाली आनंदाची बरसात ।
नाते करू या दृढ आता
मित्रांपासून करू सुरुवात ।
काळजी घेऊन आरोग्याची
करू दुःखावरती मात ।
क्षणोक्षणी या जीवनात
आपल्यांचीच मिळेल साथ ।
Sanjay R.
करू काय मी संकल्प
नाही आयुष्याचा भरोसा ।
जाणार आता जुने वर्ष
नवीन वर्षात नवीन वसा ।
मागचे वर्ष ठेऊन गेले
न मिटणारा आपला ठसा ।
कोरोनाने केले विस्कळीत
चिंतेचा तो दिवस कसा ।
होईल आता सुरळीत सारे
छानच होईल आनंदी असा ।
Sanjay R.
झाले गेले मी सोडू कसे
आठवणींना काढू कसे ।
डोळ्यात आसवांचा पूर
रुकेचना मी थांबवू कसे ।
मन माझे हे अधीर किती
आघात किती सोसू कसे ।
तुझ्या शब्दांचा हवा सहारा
तुझ्याविना मी राहू कसे ।
Sanjay R.
आसवांची कहाणी
गाते दुःखाची गाणी ।
मुखावर दिसे हास्य
कळते कुणास वाणी ।
मुकाट्यानेच भोगतो
ऐकतो कोण गाऱ्हाणी ।
हृदयावर होतात घाव
अंतरात त्याची निशाणी ।
विचारांची होते राख
मनास कोण जाणी ।
नशिबाचे भोग सारे
येते डोळ्यात पाणी ।
Sanjay R.
"माझ्या कविता" : Sanjay Ronghe 