दिलने जब तुम्हे
याद किया ।
तब तब हमने
तुमको पाया ।
दिलमे है रक्खा
बस एक साया ।
हो वह तुम या
तुम्हारी छाया ।
कौन अपना
कौन पराया ।
तुमही तुम हो
मेरी काया ।
Sanjay R.
Monthly Archives: December 2017
विचारांच जंजाळ
मनात विचारांच
महा जंजाळ ।
घोंगावतात सारे
होताच सकाळ ।
गुणगुण त्यातली
असे गोड मधाळ ।
जिवनासी करी मग
तिच रसाळ ।
Sanjay R.
” उंच भरारी “
उंच उंच आकाशात
घेतं मन भरारी ।
कधी अंतराचिच
होते वारी .।
येतं फिरुन क्षणात
दिशा चारी ।
जिवाला जिव कधी
होतो भारी ।
कधी ताटकळत बसतो
ह्रुदयाच्या दारी ।
आधार शब्दांचा त्यास
लावितो पारी ।
मुखातले बोल कसे
देइ ललकारी ।
नजरेत दिसे भावनांचे
लक्ष जरतारी ।
Sanjay R.
” श्वास “
बघुन तुझे हास्य वाटतं
मीही खुप हसा्वं ।
लटका राग बघुन तुझा
मीही थोडं रुसावं ।
सुंदर किती नयन तुझे
त्यातच सारखं बघावं ।
गालावरची खळी तुझ्या
हलकेच त्यासी जपावं ।
ओठ तुझे मधुघट जसे
मध ओठांनीच टिपावं ।
शब्द तुझे लाघवी किती
सतत तुलाच ऐकावं ।
सुडोल कसा बांधा तुझा
घेउन मिठीत तुज छळावं ।
श्वास तुझा माझे जिवन
श्वासां मधेच जगावं ।
Sanjay R.
” ओ जाने जाना “
क्या था वह जमाना
था जब मै तेरा दिवाना ।
पहुच जाता करीब तुम्हारे
ढूंडके कोई एक बहाना ।
दिलमे होती तस्वीर तुम्हारी और
मन ही मन कुछ गुनगनाना ।
अब भी वही बात है दिलमे
प्यारीसी तुम ओ जाने जाना ।
राह चलते अजनबी ही सही
कभी तुम युही मुझे मिल जाना ।
Sanjay R.
” हो वही तुम “
यु ही तुम हमे ऐसे
तडपाया ना करो ।
एक झलक रोज तो
युही दिखाया करो ।
लगती हो तुम हमे
जन्नत की कोई परी ।
सह न पायेंगे अब हम
बीचकी यह दुरी ।
लिये हु दिलमे मिलन
की एक आस ।
कहो कब आयेगा वो दिन
जो होगा हमारा खास ।
Sanjay R.
” मी आणी माझी मैत्री “
मैत्रीची हो ही
दुनीयाच न्यारी ।
एकाहुन एक इथे
आहेत लय भारी ।
सुख: दुखाचे
सारेच साथी ।
उरेल कशाची
हो मग भीती ।
तरीही खंत
होतीच मनात ।
दुर गेले सारे
नाही उरले गावात ।
सगळेच लागले
आपल्या कामी ।
वाटे विसरलेत तर
नाही ना मित्रभुमी ।
आता मात्र किती
हो झाले बरे ।
उघडा मोबाईल
दिसतात सारे ।
मिटला दुरावा
जवळीक झाली ।
हास्य परतले
दिसतय गाली ।
Sanjay R.
Read it on Pratilipi – “” असा कसा मी हा असा “”
“” असा कसा मी हा असा “”, read it on Pratilipi :
Read unlimited stories, poems, articles in Indian languages for FREE!
” तुच तर माझी आहे “
विचारांना तुझ्या माझी
सहमती आहे ।
म्हणुनच तर तुझ्यावर
माझी प्रीती आहे ।
संसाराचा हा सागर
त्यात तुच तर साथी आहे ।
जिवनाच्या या व्रुक्षासाठी
तुच तर माती आहे ।
Sanjay R.
” उमंग “
दिलमे उमंग
एक तरंग ।
सफर चांदका
चांदनीके संग ।
होतेही सवेरा
सुरजका रंग ।
चले दो कदम
सपना भंग ।
आसमा निला
बादलोकी जंग ।
चल दिये फिर
हवाके संग ।
फिर उमंग
फिर तरंग ।
Sanjay R.
” गुलाब “
अंगणात आज
फुलले गुलाब फुल ।
आनंद बहरला
गाली खुलला विपुल ।
नयन लाजले
चढली नजरेला झुल ।
Sanjay R.
” धावाधाव “
बघुन तुझ्या डोळ्यातले भाव ।
दिसतय त्यात मज माझे नाव ।।
गुलाबी ओठांचा कसा हा प्रभाव ।
श्वासांची होते कीती धावाधाव ।।
Sanjay R.
” माझा शेती प्रपंच “
” माझा शेती प्रपंच ”
बाबा तुम्ही गेलात आणी मग
आली शेती माझ्या हाती ।
फिरुन फिरुन बघीतली सारी
काळी भोर तीची माती ।
तोलुन मापुन बोलुन सारी
आपलीशी केली सगळी नाती ।
डोंगर वाढला कामाचा
कळले मज वळायच्या वाती ।
नागरण वखरण पेरणी डवरण
सगळी कामं पावसाच्या घाती ।
शोधायचे आकाशात ढग काळे
आणी मोजायचे झाडावर बोंडपाती ।
मजुरांचा प्रश्न किती आहे भारी
धाप लागते जिवाला भरुन येते छाती ।
डोक्यावर असतो काळजीचा डोंगर
सांगा कशी येयील हो झोप राती ।
पावसाचे असते वेगळेच नाटक
नको तेव्हा पडुन धरतो छाती ।
बी बियाणे औषध खते
पै पै लागतो हिशोब तरी कीती ।
बाजारात मालाला मिळत नाही भाव
फळफळतात नुसत्या व्यपार्यांच्या जाती ।
हाती आलेल्या पिकाची हो
बघावी लागते माती ।
नका मोजु तुम्ही राजेहो
फाटक्या शर्टाला ठिगळं कीती ।
Sanjay R.
” रम्य पहाट “
रम्य पहाट ही
गार धुंद वारा ।
फुलांनी बहरला
धरतीचा पसारा ।
निस्तेज झाला
चंद्र आणी तारा ।
लाल किरणांनी
डोकावतो सुर्य जरा ।
पाखरांच्या किलबीलीनं
जागी झाली धरा ।
मधुर घंटानाद
हाक देइ मंदिरा ।
जयघोष विठ्ठलाचा
देवाचीया द्वारा ।
जय हरी विठ्ल ।
जय हरी विठ्ठल
म्हणा जरा जरा ।।
Sanjay R.
” खळी “
” चारोळी ”
बघुन गालावर खळी तुझ्या
भान माझे हरपले ।
मनात बहरली कळी माझ्या
काटे गुलाबाचे करपले ।
Sanjay R.
” गंध प्रीतीचा “
रुप माझे मलाच
कळले नाही अजुन ।
दाखविले आरशाने मज
मन लाजरे आहे अजून ।
सजले नटले मी परी
नाही हसले मी अजुन ।
गंध प्रीतीचा माझ्या तुज
का कळला नाही अजुन ।
Sanjay R.
” करु नको पहाट “
बघायची कीती वाट
आली आसवांची लाट ।
गळ्यात दाटला हुंदका
अंतरी विचार अफाट ।
काळी भोर झाली रात्र
पसरला अंधार दाट ।
फुलव सख्या आता
मोगरा माझ्या अंगणात ।
आठवणीत तुझ्या रे
झाले मन माझे सैराट ।
ये ये रे सख्या आता
करु नकोस तु पहाट ।
Sanjay R.
"माझ्या कविता" : Sanjay Ronghe 