चाहत है ये मेरी
इशारोमे सही
इशारा तु दे ।
नजरो को मेरी
एक नजर तु दे ।
ओठो पे हसी तेरे
थोडी मुस्कुराहट दे ।
हर अदापे मर मिटु
वह इजाजत मुझे दे ।
बाहोमे तेरी खो जाउ
थोडी जगा मुझे दे ।
Sanjay R.
Monthly Archives: May 2017
” मस्ती गोंधळ सारच सरलं “
लहान असतांना आम्ही
काय चालायची मस्ती ।
धांगड धिंगा मारापीटी
आरडा ओरड नुसती ।
कधी चाले कंचे गोट्या
कधी चाले विटी दांडु ।
लपाछपी धापा धुपी
तर कधी होइ बॅट चेंडु ।
शुर विरांची लढाइ चाले
घेउन हाती स्केल छत्ते ।
उन्हात आईचा नकार येता
घरातच चाले कॅरम पत्ते ।
मस्ती गोंधळ सारच सरलं
मोबाइल वरती खेळ आता ।
अभ्यास पुस्तक जाड झाले
नाही उरला वेळ आता ।
Sanjay R.
‘ लाव जिव थोडासा “
असा कसा रे तु माणसा
नको वाटे तुज लेक लाडाची ।
नको करुस असा फरक
देइल तुज सावली झाडाची ।
गर्भातच तीचा करीशी अंत
कसा होशील रे तु निवांत ।
जन्मा आधीच घालवतो तु
का मनानं होशील तु शांत ।
भेद मुला मुलीचा का करीशी
माया करील कोण तुझशी ।
आसवं पुसाया येयील ती
रडेलही तीच घेउन तुज उशाशी ।
नको लोटुस असा रे तीला
आहे प्रेमाची तीच मुरती ।
लाव थोडासा जिव तिजला
करील जिवनाची तुझ्या पुरती ।
Sanjay R.
” नजराणा “
बहरलेल्या फुलांचा
भ्रमरही दिवाणा ।
सुंदर किती हा
निसर्गाचा नजराणा ।
रंगी बेरंगी फुलांचा
मनमोहक हा तराणा ।
सुगंधाचा दरवळ
साधी ह्रुदयाचा निशाणा ।
Sanjay R.
” फितरत “
याद तुझे मै करता हु
दिल मे आह भरता हु
तुट न जाये सपना मेरा
यही चाहत रखता हु
चढे हम पुलपे उम्मीदोके
यही हमारी फितरत है ।
गुलाब मेभी होते है काटे
फिरभी चाहनेवाले
कहा कम होते है ।
Sanjay R.
माझा छंद
कविता करणे
हा माझा छंद ।
त्यातच होतं
मन माझं बेधुंद ।
व्यक्त होतात कधी
मनातले भाव ।
कधी बघतो मी
माझं कल्पनेतलं गाव ।
खुप मिळाले मज
जिवा भावाचे मित्र ।
नाहीच संपणार आता
कवितेा लिखाणाचे सत्र ।
Sanjay R.
” कोण मी कुणाची आई “
कोण मी कुणाची आई
मला तर आता कुणीच नाही ।
दोन मुलांना देउनी जन्म
जपले तयासी राई राई ।
पंख पसरुनी झेप घेता
उरले पदरी काहीच नाही ।
जिव छोटासा कराया मोठा
हसणे रडणे कळले नाही ।
बाळ तानुला निजण्यासाठी
रात्री सरल्या करीत गाई ।
तहान भुकेचे सारेच केले
स्वप्न पाहुनी दिशा दाही ।
पै पै जोडुन शिक्षण केले
उतारवयाला न उरले काही ।
मोठ्ठा झाला लेक लाडका
गेला सोडुन बाप आई ।
वृद्धाश्रमही नाही नशीबी
काळजी आमची कोण वाही ।
अंत घटिका मोजतो देवा
ठेउनी माथा तुझ्या पायी ।
Sanjay R.
” फुल गुलाबी मी पण व्हावे “
नाजुक कळिचे
एक फुल व्हावे ।
प्रत्येक पाकळीने
सु गंधीत व्हावे ।
फुल पाखराने
खुप फुलावे ।
कणा कण तयातुन
मधु रस प्यवे ।
गुणगुण करुणी
गित गावे ।
आनंदात जणु
हरवुन जावे ।
फुल गुलाबी
मी पण व्हावे ।
क्षण दुःखाचे
काढुन घ्यावे ।
स्वप्न सुखाचे
पुर्ण करावे ।
संपलो तरीही
किर्तीरुपे उरावे ।
Sanjay R
” प्यार का इजहार “
मत कर तु भरोसा
औरोके इकरार पर ।
प्यार तो प्यार है
मिट जाते हारकर ।
पुछ अपने दिलसे
उसीका इजहार कर ।
तडपते है लोग बहोत
एकबार तु प्यार कर ।
Sanjay R.
” सुख “
काळ्या कुट्ट अंधारात
दुरवर विज लखलखली ।
सोबत मेघांच्या नादानं
धरतीही थोडी गडगडली ।
घोंघावत धावला वारा
मुळं झाडांची थरथरली ।
टपोर्या थेंबाची होता बरसात
माती हलकेच मुसमुसली ।
थंड वार्याची चाहुल होता
उष्ण श्वासांची गती सरली ।
शांत निशांत सारे स्थिरावले
जाणीव सुखाची जी हसली ।
Sanjay R.
” तुझ्या हवाली “
कानात झुमका
ओठावर लाली ।
नजरेत तुझ्या
नजर मिळाली ।
हास्य शोभते
तुझ्याच गाली ।
केले मी काळीज
तुझ्या हवाली ।
मनातली माझ्या
राणी तु झाली ।
Sanjay R.
” छत उडुन गेले “
भरले गगनी आभाळ
निळ्या काळ्या ढगांनी ।
वाहे वारा सोसाट्याचा
दाही दिशांनी ।
अंतरात भरली धडकी
वेग आला श्वासांना ।
छत नेले उडवुन
रोकु कसा मी आता
झरणार्या आसवांना ।
थेंब रक्ताचा मी लावला
छत चार भिंतीचे बांधताना ।
नशीबाचा फेरा कसा
हुंदका कंठातही मावेना ।
Sanjay R.
” चकोर “
वाटतं मला पण
दिसावं छान सुंदर ।
बंद डोळ्यात तुझ्या
रहावं अगदी निरंतर ।
द्यावे वळण केसांना
लावावा थोडा पावडर ।
ओठांना लाली गुलाबी
डोळ्यांना काळी कोर ।
नटुन थटुन मिरवायचं
जशी चंद्राची चकोर ।
Sanjay R.
” रात्र पुनवेची “
चंद्राला वेड आहे चांदणीचे
खेळ लपाछपीचा तो खेळतो ।
बघुन तेज चांदणीचे अमावसेला
रात्र पुनवेची तो फुलवतो ।
Sanjay R.
” नाही हे बंधन “
लग्न हेची नाही बंधन
जिवनातले मजबुत नाते ।
दोन मनाच्या नावेवरती
विश्व सारेची तरुन जाते
वर्षा मागुन वर्षे सरता
उभे सुखाचे घरकुल होते ।
सुःख दुःखाच्या अनेक वाटा
हळुवार निघती इथेच काटे ।
Sanjay R.
” मन माझे “
गुंतले गं मन माझे
मोकळ्या तुझ्या केसांत ।
हळुच येउन वारा
ऐक सांगतो कानात ।
हळुच गोड हसणे
बघतो तुझ्या गालात ।
शब्द रुपी अलंकार
वसती तुझ्या ओठांत ।
अडकले मन माझे
सुंदर तुझ्या रुपात ।
जागतो सारी रात्र
बघण्या तुज स्वप्नात ।
शोधतो भाव मनाचा
तुझ्याच मी डोळ्यात ।
Sanjay R.
” मोगरा फुलला परसात “
मोगरा फुलला परसात
सुगंध दरवळला अंगणात ।
भरला गंध कणा कणात
एक एक श्वास अंतरात ।
तनमन झुलले आनंदात
हरपले प्राणही क्षणात ।
न उरलो मी माझ्यात
गुंतलो बघ मी तुझ्यात ।
काय ही जादु मोगर्यात
बहरला कसा तुझ्यामाझ्यात ।
Sanjay R.
” सुई आणी दोरा “
काय सांगु दुःख मी दादा
नशीबाचा आहे हा फेरा ।
लावले जागोजागी ठिगळं
घेउन सुई अन् दोरा ।
नको तानुस तु जास्त
होइल उघडा सारा पसारा ।
नाही सरणार दुःख माझी
नियतीचा हाच इशारा ।
काळ्या अंधारात शोधतो मी
माझ्या मनातला तारा ।
देवा उगवतीच्या सुर्या संगे
होवु दे जिवनात प्रकाश सारा ।
Sanjay R.
” मोगरा फुलला “
मोगरा फुलला
गंधात भुलला ।
केसात गजरा
बेधुंद बहरला ।
सुगंधात श्वास
सर्वस्व हरपला ।
प्रिये तुझ्यात
जिव गुंतला ।
Sanjay R.
” पाण्यासाठी वणवण “
उन्हा तान्हात निघाले सारे
पाण्यासाठी वणवण ।
उन झोंबतय अंगाला
जळताहेत किती पायपण ।
पाणी पाणी जिव झाला
सरला आता थेंबपण ।
नद्या नाले विहीरी सारे
वाजताहेत कशे ठणठण ।
शोधु कुठे पाणी सांगा
नाही उरला अश्रुपण ।
Sanjay R.
"माझ्या कविता" : Sanjay Ronghe 