आहेना हेच खरे
पळसाला पाने तीन ।
सुर्य लागला तापायला
येयील जरासा शीण ।
राना वनात फुलला पळस
उधळला रंग लाल ।
पशु पक्षी माणसं सारी
होतील पाण्याविना बेहाल ।
ढग काळा शोधण्यासाठी
नजरा उठतील आकाशी ।
वाचवुन थेंब पाण्याचा
भागवायची तहान जराशी ।
Sanjay R.
मोगर्याची कळी
गालावर खळी ।
मनात माझ्या
सोनेरी साखळी ।
ठेवली मी तुज
अंतरात स्थळी ।
आठवण तुझी मज
क्षणोक्षणी छळी ।
Sanjay R.
रंग तुझा गोरा
मी असा काळा
तु माझी राधा
मी कृष्ण सावळा ।
हसणं आणी मुरडणं
आवडतात तुझ्या अदा ।
गुंतलय मन तुझ्यात
झालो मी फिदा ।
नको अशी रागाउस
नको दुर जाउस ।
श्वासातही तुच माझ्या
नको अंत पाहुस ।
Sanjay R.
नेहमीच असतो तुझ्या
का नाकावर राग ।
सदान कदा चिड चिड
थोडी हसायला लाग ।
हसते जेव्हा तु
खरच छान दिसतेस ।
नकऴत मग तु
मनात जाउन बसतेस ।
उन्हाळा येतोय आता
असु दे खाली पारा ।
मध्यान्ह रात्री रोज
चमकु दे तारा ।
Sanjay R.
बघुन हसरा तुझा चेहरा
वाटतं घ्यावा एक गजरा ।
माळावा तुझ्या केसात
आणी विचारावं
दिसतो किती साजरा ।
तु अशीच हसत रहा
आवडतो मज
भाव तुझा लाजरा ।
Sanjay R.
गेलं ते हसणं खिदळणं
संपली ती मस्ती ।
मोठे झालो ना आता
हरवलं हो ते बालपण ।
पाण्यातल्या बोटी आणी
आकाशातली विमानं
कागदाची का असेना
किती होती श्रीमंती ।
नव्हता खिशात पैसा
पण नव्हती चिंता कशाची ।
नाव पैसा सारच आलं
तरी संपत नाही भ्रमंती ।
काहीही खा काहीही प्या
विचारांना अफाट गती ।
आता मारा ओषधांचा
शरीराची झाली क्षती ।
Sanjay R.
अरे तु माझ्या मना
वेडा की खुळा तु ।
भिर भिर असते नजर
शोधतो काय असा तु ।
क्षणो क्षणी अधीर होतो
स्थीर कधी होणार तु ।
रात्र रात्र जागतोस वेड्या
निश्चींत कधी जगणार तु ।
सदान कदा चिंताग्रस्त
खळखळुन कधी हसणार तु ।
उठुन थोडा जागा हो
प्रितीच्या बागेतला गुलाब तु ।
Sanjay R.
प्रश्न तुझा नाही मोठा
दिला शब्द नाही खोटा ।
पुल शब्दांचे बांधुन आता
काय होणार नफा तोटा
मन जरी अथांग सागर
थेंब आसवाचा नाही छोटा ।
Sanjay R.
डे बाय डे
दिवस चालले ।
हळवे मन
अंतरात हलले ।
क्षण दुःखाचे
बहुत झेलले ।
भिर भिर डोळे
तेही हरले ।
आनंद क्षणीक
सारेच सरले ।
Sanjay R.
प्रेमाचा धावा
जसा अंतरात
वाजे पावा ।
मोहक फुलांचा
सुगंधी दावा ।
Sanjay R.
अंथरले वाटेवर
गलाबाचे सडे ।
दिवस आजचा
रोज डे ।
रोज का नसतो
असाच डे ।
टोचले नसते मग
पायास खडे ।
पडले नसते
ह्रुदयास तडे ।
हॅप्पी रोज डे
हॅप्पी रोज डे ।
Sanjay R.
लेकीला माझ्या
पिल्लाचं वेड ।
ए बी सी डी टु
एक्स वाय झेड ।
दिवसभर असते
पपीच्या मागे ।
निरागस मनाचे
अतुट धागे ।
दुधातले दुध आणी
पोळीतली पोळी ।
सारखेच तिच्या
भरवते वेळी ।
दुपारची मस्ती
पपीला पांघरुण ।
शाळेला जाते
काळजीचे सांगुण ।
झोपेतही विचारते
झोपला का पपी ।
हो कळताच ती
होते हॅप्पी
दिवस उजाडताच
पपीची आठवण ।
बघतो वाट
तिचीच तो पण ।
छोटी छोटी मनं
आणी प्रेमाचे क्षण ।
असाच घडावा
प्रत्येक जण ।
Sanjay R.
मोगरा फुलला
केसात खुलला ।
सुगंधात कसा
जिव झुलला ।
आठवणींच्या चक्रात
सर्वस्व भुलला ।
कल्पनेत मग
थोडा हसला ।
नजर भिर भिर
थोडा रुसला ।
लटका राग
नाकावर दिसला ।
लाली गालावर
बघुन फसला ।
भाव डोळ्यातला
मनात ठसला ।
ह्रुदयात जागा
देउन बसला ।
Sanjay R.
थोडं थोडं रुसायचं
आणी गोड हसायचं ।
हळव्या मनाला मात्र
खुप खुप जपायचं ।
जिवन आहे अनमोल
आनंदात छान जगायचं ।
दुःख असतात क्षणीक
दुर त्यांना सारायचं ।
सुख दुःख सखे सोबती
सोबत त्यांच्या चालायचं ।
Sanjay R.
"माझ्या कविता" : Sanjay Ronghe 