आज आला होता
आमच्या गावी
पाउस मोठा ।
पावसाळा गेला
आला नाही तेव्हा
कीती तो खोटा ।
सिझन गेला अक्खा
पिकल नाही काही
सांगा तुम्हीच
येतील कुठुन नोटा ।
नेहमीचच झालं
यंदाही भोगु
नशीबाचा खेटा
Sanjay R.
लाभेल मज आता
सहवास कविंचा ।
स्फुरतील शब्द
आनंद मनीचा ।
Sanjay R.
गार गार थंड थंड वारा
पावसाचा हलका फवारा ।
मधेच गेला पावर
पडताहेत आता गारा ।
Sanjay R.
थकला भागला थांबला वारा
पावसानही बदलला त्याचा किनारा ।
अडला प्रकाश दाटला काळोख
लपला सुर्य उतरला पारा ।
Sanjay R.
गार गार थंड थंड वारा
पावसाचा हलका फवारा ।
मधेच गेला पावर
पडताहेत आता गारा ।
Sanjay R.
असता मनी काही ध्यास ।
छळतो मज हा स्वप्न भास ।
कधी आनंदानं फुलतो श्वास ।
कधी होतो दुखा:चा आभास ।
Sanjay R.
ना मज कोणी तुडवले
ना भुललो मी वाटा ।
क्षणीक असे जिवन माझे
सोबतीचा इतकाच वाटा ।
Sanjay R.
कितीही मोठ होउ दे
विसरायच वय ।
लहान होउन
साधायची लय ।
आनंदी जगात
मिळवायचा विजय ।
Sanjay R.
सांग रे देवा तुच आता
चंद्र चांदणीची प्रेम गाथा ।
लैला मजनु हिर रांझा
सार्यांची का तीच व्यथा ।
माझही आहे प्रेम तिच्यावर
होइल का मग आमची कथा ।
प्रेमाविण रे जिवन अधुरे
चाकं असे या जिवनरथा ।
Sanjay R.
घरोघरची एकच कथा
जगायच कसं हिच व्यथा ।
महागाइन थकले सारे
खर्चांची आहे मोठी गाथा ।
भ्रष्टाचारी माजलेत सारे
भागेल कशे रिकाम्या हाता ।
नाही उरला वाली कोणी
पिटायचा फक्त आपलाच माथा ।
उपाशी आहे टिचभर खळगी
वाचव रे देवा तुच आता ।
Sanjay R.
नसेल ती जेवणात
चवच नाही येणार ।
जास्तच झाली तर
कुणीच नाही जेवणार ।
टिखट लाल मिरची
जिभेला चव द्यायची
अतीच कोणी केल तर
सवय तिची झोंबायची ।
Sanjay R.
मनात विचारांची गर्दी झाली
ओठी शब्दांची किलबील आली ।
फुलले हास्य हळुच गाली
अवतरले शब्द कविता झाली ।
Sanjay R.
“दिल की बात”
बात दिलकी जब करे हम
उसपे ना किसीका जोर
ना है वह कमजोर ।
बस सावन का महीना
और पवन का सोर ।
कभी इस ओर तो
कभी उस ओर ।
Sanjay R
रुठने मनाने का
नाम है जिंदगी
दो कदम बढो आगे
खुशीयोभरी
है ये जिंदगी ।
Sanjay R.
का ग अशी तु किम्मत करतेस
अनमोल अशा माझ्या प्रेमाची ।
खर आहे जगतो मी कवितेतच
पण करुन बघ जरा आठवण
कवितेतल्या प्रत्येक शब्दाची ।
Sanjay R.
का अशी तु
दुर जातेस ।
मनात माझ्या
तुच आहेस ।
बघ जरा तु
त्या चंद्राला
चांदणीच त्याची
प्रीत आहे ।
SanjayR.
कळतं रे मजला
तुझही मन ।
देउन बघ साद
मलाही हवा तो क्षण ।
सरतील सारी दुख:
रोमांचीत तन ।
आनंदाश्रुच सांगतील
येयील ओंजळीत गगण ।
Sanjay R.
मनाच्या उदासीनं
सारं तंत्रच बिघडतं ।
आसवांचा नाही भरवसा
मन अतीच दुखावतं ।
असतात कधी ते फसवे
असत्यही त्यात सामावतं ।
हसणच बर आपलं
मस्तीत छान जगायचं ।
Sanjay R.
जिकडे तिकडे हा हा कार
स्वाइन फ्लु न मांडला थरार ।
असेल ताप सर्दी खोकला फार
त्वरीत दाखवायचा डाॅक्टरला आजार ।
ठरवतील डाॅक्टर जाणुन सार
करु नका विनाकारण अती विचार ।
स्वच्छता आनंदी जिवनाचा मुख्य आधार
बाळगता कशाला फालतु भार ।
काळजी घेउन आनंदात जगायचे
संकट सारायचे मनी ठाम विचार ।
Sanjay R.
घालु कसा मी
माझ्या मनाला आवर ।
तुच ग प्रिये आता
मला तु सावर ।
काजळाची कोर
छेडते मनाची तार ।
तुजविण मी असा
ह्रुदया वरी प्रहार ।
लाल चुटुक ओठ तुझे
देइ मजला पुकार ।
श्वास अंतरी थांबला
घालुन फुंकर दे तु आधार ।
Sanjay R.
गुंजतो नाद कानी आज
ओम नम: शिवाय ।
बेल फुल दही दुध पुजेला
शिव आराधनेचा उपाय ।
वाहन नंदी सोबती नाग
कैलाशावरी पाय ।
भोलेनाथ भोळा जरी तो
असे रौद्र शक्ती रुपाय ।
Sanjay R.
नाजुक साजुक
रुपवान गुणवान
काय वर्णावे फुलाला ।
जन्मापासुन अंता वरी
सोबती असा
देइ आनंद मनाला ।
Sanjay R.
तुझ्या आणी माझ्यात येक
आहे आगळेच मैत्रिचे नाते ।
कधी रुसवा तर कधी अबोला
ओढ अशी मग एकमेका
जवळ तीच घेउन येते ।
होतो दुरावा जेव्हा
हुरहुर मनी लागते ।
निश्चय निखळुन पडतात
बोलचाल सुरु होते ।
मलाही उमगल आता
मैत्री अशीच असते ।
सुख दुख: येक होतात
मैत्री मैत्रीलाच जागते ।
Sanjay R.
वेड साहित्याच
कस असाव ।
वाचन लेखनात
वेडं व्हावं ।
द्वार ज्ञानाच
खुल करावं ।
सकळ जनांनी
ज्ञानी व्हावं ।
Sanjay R.
काउन रे देवा
अस काउन केल ।
आम्हालाच का
म्हातारपन दील ।
लहानपनच बर होत
मोठ्ठे आता झालो ।
नाही परत मिळणार
सगळच गेल ।
हालच आहेत जिवाचे
कर काही भलं ।
Sanjay R.
काय कशी वर्णावी
प्रेमाची ही गाथा ।
इतीहासातही प्रचलीत
नाना विधी कथा ।
झेलल्या कितीकांनी
अगणीत व्यथा ।
परी प्रेमाची बहरते
निरंतर ही लता ।
वेड म्हणावे यासी
कि भावनेची चिता ।
हळुवार मनाची
सुरेख संदर गिता ।
भावबंध जुळवीतो
तोची कर्ता करवीता ।
Sanjay R.
जळतील आठवणी
ह्रुदया संगे ।
मनात होतील
वाचारांचे दंगे ।
ताल सुरा विन
का मैफिल रंगे ।
Sanjay R.
लेखणीची धार
अनुभव अपार ।
चांगल्या वाइटाचा
नकोच विचार ।
विनाकारण होतो
डोकयाला भार ।
लिहायच मनातल
विसरायचे वार ।
Sanjay R.
फासले पावडर गोबर्या गाली
ओठावर लावली भडक लाली ।
काजळ घातले बिंदी खाली
सौंदर्याचा मेक अपच वाली ।
सोनकिरणांची बरसात झाली ।
Sanjay R.
व्हॅलेंटाइन आठवडा पुर्ण साजरा
करणे कठिणच आहे जरा ।
यात बघा सगळच कठीण
येक येक दिवसाची अलगच तर्हा ।
दिवस काही धरायचे काही
सोडायचे हाच मार्ग बरा ।
Sanjay R.
मनाच्या उदासीला
औषध काय ।
खळखळुन हसायच॔
रुसायच नाय ।
दुख: तर असतातच
जगायच हाय ।
Sanjay R.
प्रेमाचा रंगच न्यारा
नसतो त्याला किनारा ।
एकदा का डुबलो त्यात की
सांभाळायचा फक्त पसारा ।
कधी चमचमतो सितारा तर
कधी नकळत लुप्त होतो तारा ।
Sanjay R.
रुसु नको असं
कर थोडा वेट ।
गाडिवर बसुन
जाउ मार्केटला थेट ।
रुसवा जाइल तुझा
नसेल मधे नेट ।
हसुन दे थोडं
घे बरं चाॅकलेट ।
Sanjay R.
लिये दिलमे तमन्ना आपकी
चल चला जा रहा हु मै ।
देखो नजर उठाकर एकबार
बेचैन दिलको युही सता रहा हुं ।
Sanjay R.
कबसे आख लगाये बैठे है हम
न जाने कब दिदार होगा आपका ।
पल भरके लिये भी देखु अगर
चलती रहेगी सासे इंतजार आपका ।
Sanjay R.
करावी हरीनामाची भक्ती
जिवनी मिळे महाशक्ती ।
Sanjay R.
झालीया बघा सायंकाळ
जपु या चला विठुची माळ ।
गाउ या मुखे हरी नाम
देइल लय विणा अन टाळ ।
Sanjay R.
देख तु मुझे दिल अपना देकर
ले चलु तुझे मै अपना बनाकर ।
होगी ये राह आसान जिंदगीकी
चांदभी झुमेगा चांदनीको पाकर ।
Sanjay R.
शरीराच हे असच
थकल भागल की
जाते जिवानीशी ।
आम्ही म्हणतो
चला जाउ या काशी ।
Sanjay R.
दिवस रात्र चालते मर मर
दिली देवान फुटकी घागर ।
सोबत आहे कष्टाचा डोंगर
सुकले रक्त आटला सागर ।
तुटका संसार फाटका पदर
भुकेची आग आजाराची भर ।
स्वप्नातच बघतो स्वत:चे घर
रोज चालते नुसती मर मर ।
Sanjay R.
सहा दिवस काम
कपाळावर घाम ।
शेवटी येतो सन्डे
मग मिळतो आराम ।
Sanjay R.
"माझ्या कविता" : Sanjay Ronghe 