” देवा तुझीच रे माया “

देवा तुझीच रे माया
तुझीच इच्छा ।
आम्हा क्रुपा द्रुष्टी लाभु दे
हीच सदीच्छा ।

करता करविता
तुच रे देवा ।
आठवतो तुला
हाच अनमोल ठेवा ।

मन उदास आज माझे
कानात कर्कश ढोल वाजे ।
क्रुपा व्रुष्टी होउ दे रे देवा
आभार मनोमन मानील तुझे ।
Sanjay R.

” नशिब “

ख्वाइशे हो हजारोमे
करो कुछ थोडासातो
पायेंगे हम लाखोमे ।
नसिब तो बदलता रहता
ना सोचो सीर्फ ख्वाबोमे ।
Sanjay R.

समुद्रा इतक्याच अथांग
इच्छा असतात मनात ।
मिळाले जरी थेंबभर
सुखावतो आपण क्षणात ।
आनंद होतो इतका
की मावत नाही गगणात ।
Sanjay R.

कुणी ना फारच
असतात हट्टी ।
करंगळी दाखवुन
घेतात कट्टी ।

” चिंतेची वारी “

येणार ति म्हणुन
तयारी केली सारी ।
ति आली आणी गेली
विचार आता भारी ।
पगार तर केव्हाच सरला
दिवस रात्र चिंतेची वारी ।
Sanjay R.

अवतरता सुर्यकिरण
निघे अंधार स्रुष्टीचा ।
स्वयंदीप प्रज्वलित होता
निघे काळोख मनाचा ।
Sanjay R.

” दिवाळी झाली “

आली दिवाळी
झाली दिवाळी ।
आवाजात फटाक्याच्या
बसली कानठळी ।
जेवणात मिळाली
गरम पुरण पोळी ।
घरोघरी रोषणाइ
उजळल्या दिपमाळी ।
लाभली आकाशाला
नवरंगी झळाळी ।
Sanjay R.

घेउन तुज मिठीत माझ्या
अनुभवायचा मज स्वर्गसुख ।
तु मी फक्त दोघच असु आपण
झेलायची आता थोडी रुखरुख ।

” आकाश “

बघुन तुझ्या नेत्रात आज
ओढ मजला अशी लागली ।
तु माझी अन मि तुझा
तुच माझी कविता झाली ।
Sanjay R.

क्षण तो अवचित आला
मन मोकळे करुन गेला ।
प्रितीची तुझ्या माझ्या
पावती तो देउन गेला ।
तन मन असे ओथंबले
चिंब चिंब भिजउन गेला ।
ओठ आता आतुर झाले
ये ना तु मधु प्राशनाला ।
Sanjay R.

चाहता हो दिल अगर
रोको ना अब लब्जोको ।
है इंतजार कानोको भी
खुलने दो अब होठोको ।
Sanjay R.

घेउन गाठोड विचारांच
घातल पालथ जग ।
हळु हळु संपतेय
श्वासातली धग धग ।

म्हणायच तुला जे
सांगुन येकदा बघ ।
निरभ्र होइल आकाश
निघुन जाइल ढग ।
Sanjay R.

” आली आली दिवाळी “

आली आली दिवाळी आली
स्वच्छतेला गती मिळाली ।
झाडुन पुसुन स्वच्छता झाली ।
रंग रंगोटीन भींत चमकली ।
बाजाराला झुम्मड निघाली
कपड्या लत्त्यांची खरेदी झाली ।
फटाके मिठाई सज्ज झाले
घरात सगळ्यांचीच चंगळ झाली ।
विचार आता मलाच पडला
लाखाच्या घरात उधारी झाली ।
Sanjay R.

चारोळ्या

बघुन चित्र तुझे
लिहील्या त्या ओळी ।
कशी ग तु अशी
आहेस किती भोळी ।
Sanjay R.

लिहील्या चार ओळी
चित्रावर तुझ्या ।
नाही उरले शब्द आता
कवितेस माझ्या ।
Sanjay R.

हिच तर अदा तुझी
किती मला आवडते ।
नाही मन भरत
परत परत वेडावते ।
Sanjay R.

केव्हा येणार तु
कुशीत माझ्या ।
हात केसांतुन
फिरवायचा तुझ्या ।
आसुसले ओठ
का देतेस सजा ।
तुझ्याच आठवणीत
जगतो मी माझा ।
Sanjay R.

नको ना ग रुसु
नको ना रागाउ ।
आहे माझ्याकडे
तुजसाठी खाउ ।
गीत प्रेमाचे
मिळुन ये गाउ ।
स्वप्नपरी तु माझी
मिठीतच राहु ।
Sanjay R.

लांब सडक
केस काळे तुझे ।
रुंद कपाळ
हरीणीचे डोळे तुझे ।
कसा मिरवतो
शेंडा नाकाचा
गोड गुलाबी ओठ तुझे ।
हळुच डोकावतो
तीळ तो काळा
गोड कीतीग हास्य तुझे ।

थंडीला होताच सुरुवात
मिळे लोकरी कपड्यांची साथ ।
करी ते थंडी वरती मात ।

नेत्रांना तुझ्या
कोर काजळाची
हरपले चित्त
ओढ त्या क्षणाची ।

नेत्रात तुझ्या मी बघतो जेव्हा
का स्तब्ध होते नजर अशी ।
निरखत राहतो मीच मला मग
क्षणात असतो तुजपाशी ।
साधतो संवाद नकळत असा
नजरच बोलते शब्दांशी ।
एकरुप होतो तु अन मी मग
बंधन जुळते शुन्याशी ।
Sanjay R.

मैत्री

गोड गुलाबी सदैव हसरा
प्रसन्न असा तुझा चेहरा ।

वेध घेइ नेत्र तुझे टिपती
सुख: दुखा:चा जिवन पसारा ।

प्रतिभेचा सुरेख संगम
विद्वत्तेचा त्यास किनारा ।

वांग:मयात पारंगत तु
लेखणी असे तुझा सहारा ।

गगनात सार् या चमचमणारा
आहेस तु एक सितारा ।

लाभली मैत्री भाग्य माझे
निभवील झेलुन वादळ वारा ।

Sanjay R.

” चक्र “

धरायचा मला चंद्र
आणी गाठायचा स्वर्ग ।
सोबतीला नाही कोणी
सखे तु येशील का ग ।
Sanjay R.

सामावल यात निसर्गाच चक्र
रूजेल आणी फुलेल एक अंकुर। ।
माणसान केला कितीही कांगावा
तरी थांबणार नाही जाइल दुर दुर ।
Sanjay R.

असावा पुर्व जन्माचा
काही असा एक संबंध ।
मैत्री तुझी माझी अशी
जसा क्रुष्ण राधेचा बंध ।
Sanjay R.

” वादळ “

वादळात सापडलेल मन
बाहेर निघायची तगमग
प्रतिक्षेत असलेले नेत्र
आणी
त्यात आनंदाची एक लहर
झोकुन द्यायच असत त्यात
विसरायची असतात दुखः
हवा असतो आनंद परमानंद
शोधात मी भटकतो दारोदर
लाभते मज हे कवितेत सारं ।
Sanjay R.

अब तक ना
समझ पाये उनको ।
हुवे हम उनके
पर ना हुवे वो हमारे ।
जब समझे थोडा
तो रिश्ताही न रहा ।
Sanjay R.

का रे तु हिरावलास
आनंद माझा ।
दिले सर्वस्व तुजला
आणी विसरलास मला ।
Sanjay R.

आनंदच माझा
दुर दुर जातोय ।
धरा कुणीतरी
गटांगळ्या मी खातोय ।
Sanjay R.

एक आठवण
नजरेपुढे क्षणन क्षण ।
दिवसा मागुन
दिवस जातात ।
घर आठवणींच
मोठ होत ।
हरवतो आपण
त्यातच मग ।
जगतो आठवत
मग कण न कण ।
Sanjay R. 

मनात अगणीत
विचारांच काहुर ।
क्षणात लागे मनी
एकच हुरहुर ।
क्षण निसटतो
जातो दुर दुर ।
Sanjay R.

” एक श्वास “

ठाउक आहे मला
तु आहेस कशी ।
मनस्वी हसणारी
थोडी रुसणारी ।
फुल गुलाबाच बघुन
रुसवा विसरणारी ।
Sanjay R.

उनकी नजर को हम
युही नही ताकते ।
खो जाते  उनकी यादमे
रातभर बस युही जागते ।
सोचकर यही की
कही उनकी नजरको
किसी औरकी नजर ना लगे ।
Sanjay R.

नाजुक सुंदर मनोहारी
चंद्रप्रकाशात चमचमणारी ।
निशीगंधाची तर्हाच न्यारी
मनोमिलनाची ही तयारी ।
Sanjay R.

थांबतो एक श्वास
सरतात सारे भास ।
नसते सोबत कुणाची
शुन्य होतात प्रयास ।
Sanjay R.

” आओ कुछ पढे हम “

आओ सब कुछ पढे हम ।
अपने पैरो पर होंगे खडे हम ।
जानेंगे कलम की ताकद हम ।
लिख पढ कर बढेंगे आगे हम ।
जिंदगीमे ना होगा कोइ हमे गम ।
बढेंगे आगे दिखायेंगे अपना दम ।
Sanjay R.

करुन उलथा पालथ
तुझ्या तस्वीरींची
प्रयत्न तुज शोधायचा
मी केला ।
सुमधुर गोड हसरा
चेहरा तुझा मनास माझ्या
सुखाउन गेला ।
Sanjay R.

लुक तुझा नवा नवा
वाटे का मज हवा हवा ।
दुर आकाशी बघ
विहरतो पक्षांचा थवा ।
Sanjay R.

आनंदी आणी उत्साही दीन ।
ईश्वरा पुढे होउ या लीन ।

” विजयादशमी करु साजरी “

निघाल्या उजळॣन
दश दीशा ।
उभारल्या उंच
विजय पताका ।।
पर्व विजया दशमीचे
करु साजरे ।
देउनी शमीपत्र
सन्मानाने एकमेका ।।
Sanjay R.

” वादळ “

भरली बॅग
झाली तयारी ।
बसच येयीना
प्रतीक्षा न्यारी ।
थकले डोळे
आली अंधारी ।
शेवटी पाइच
प्रवास जारी ।
Sanjay R.

शस्त्र असे हाती लेखणीचे
मनात वादळ विचारांचे ।
जीद्द ही अशी कायम
कशास मग आता थांबायचे ।
सुर्य चंद्र धरती आणी तारे
कवितेत स्थान यांचे मोलाचे ।
Sanjay R.